Lage sopranen

‘Een vrolijk veldboeket’

Elke week staan we tijdens de repetitie op een andere plek. Willekeurig, zoals bloemen in het veld. Er lijkt weinig samenhang in ons kleurpalet. Maar, vergis je niet! Onze cohesie is sterk.
We buigen, elk met onze eigen kleur, naar elkaar toe, als een van ons dat nodig heeft, zwenken uiteen om elkaar of een schaterende lach de ruimte te geven, zwieren ons, op onze buigzame steeltjes, tot een vrolijk veldboeket.